Οι  νεοπλασίες (καρκίνος) είναι πλέον πολύ συχνά σε σκύλους και γάτες, όπως και στον άνθρωπο και τα τελευταία χρόνια η συχνότητα εμφάνισης έχει αυξηθεί πολύ. 

Είναι μια νόσος οπού κύτταρα, μεταλλάσσονται και αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα σε ένα συγκεκριμένο σημείο / όργανο του σώματος δημιουργώντας έναν όγκο (κακοήθεια με καθορισμένα όρια) ή μία αλλοιωμένη /διηθημένη περιοχή ( διηθητική νεοπλασία με ακαθόριστα όρια) .  Ανάλογα με το βαθμό κακοήθειας  (grading) μια νεοπλασία μπορεί να επεκταθεί πέρα από την αρχική της περιοχή να κάνει δηλάδη μεταστάσεις σε γειτονικούς λεμφαδένες και πιο απομακρυσμένα  όργανα , καθιστώντας τη νόσο γενικευμένη και επηρεάζοντας επί του συνόλου τη λειτουργία του οργανισμού.

 Η ανίχνευση των νεοπλασιών -ανάλογα με το όργανο στο οποίο ευρίσκεται – γίνεται μέσω υπερήχου, μαγνητικής ή αξονικής.

 Η σταδιοποίηση της νόσου πραγματοποιείται με  πλήρη αιματολογικό έλεγχο καθώς και έλεγχο μεταστάσεων.

Το όργανο που πιο συχνά είναι  το πρώτο όργανο μετάστασης είναι ο θώρακας και ο έλεγχος μεταστάσεων σε αυτό πραγματοποιείται με πολλαπλές λήψεις (4) ακτινογραφιών (R +L lateral , ventrodorsal , dorsoventral ) ή αξονική θώρακος.

Το είδος θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο, την θέση και το στάδιο της νόσου και από την κλινική κατάσταση του ζώου.

Στο ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου ζώων Αθηνών προσφέρονται οι παρακάτω διαγνωστικές και θεραπευτικές επιλογές:

  • Διάγνωση: Η διάγνωση γίνεται, με χρήση ακτινογραφίας,  υπέρηχου – μαγνητικής ή αξονικής τομογραφίας 
  • Σταδιοποίηση – λήψη βιοψίας : Περιλαμβάνει την λήψη δείγματος /τεμαχίου ιστού από συγκεκριμένο όργανο για περαιτέρω εξέταση.

Το δείγμα στέλνεται σε εξειδικευμένο εργαστήριο για ανάλυση οπού μπορούν να διαπιστωθούν κύτταρα κακοήθους φύσης ή  άλλες παθολογικές μεταβολές των ιστών (πχ φλεγμονή) . 

  • Έλεγχος Μεταστάσεων: με τη χρήση ακτινογραφίας, υπερήχου ή αξονικής 
  • Χειρουργείο: H επιτυχής χειρουργική εξαίρεση του όγκου είναι δυνατή όταν ο όγκος έχει καθορισμένα όρια και μπορεί να αφαιρεθεί και ευρεία (συγκεκριμένων εκατοστών) πέρα από τα εμφανή όρια του όγκου. Στην ιδανική περίπτωση αφαιρείται  περιοχή γύρω από αυτόν  και  τα άκρα της εξαίρεσης είναι υγιής ιστός. Η επιτυχία της εξαίρεσης  εξαρτάται από τον τύπο  και την τοποθεσία του όγκου, ενώ υπάρχει και η πιθανότητα συγκεκριμένη νεοπλασία να είναι μη εξαιρέσιμη ή να χρειάζεται προηγηθεί χημειοθεραπεία για την συρρίκνωσή της και μετέπειτα ίσως εξαίρεσή της. Όταν υπάρχει μετάσταση, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργείο αλλά σίγουρα η πρόγνωση του ασθενούς είναι επί του συνόλου , πιο δυσμενής. 
  • Χημειοθεραπεία: πρόκειται για  θεραπεία που στοχεύει στην καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.   Η θεραπεία είναι επί το πλείστο σε ενέσιμη μορφή (ενδοφλέβια χορήγηση) ή σπανιότερα σε μορφή χαπιού

Το πρόβλημα με τη χημειοθεραπεία είναι ότι ενώ τα  σύγχρονα χημικοθεραπευτικά φάρμακα είναι αρκετά πιο στοχευμένα από τα πιο παλαιά, ωστόσο είναι παράλληλα επιβλαβής και επιβαρυντική για όλο τον οργανισμό και έχει παρενέργειες. Μεγάλο μέρος της θεραπείας καταλαμβάνει ο έλεγχος αυτών των παρενεργειών ώστε ο οργανισμός του κατοικιδίου να είναι σε θέση να συνεχίσει τις θεραπείες. Γι’ αυτό ανάλογα με το χημικοθεραπευτικό πρωτόκολλο, χρειάζεται να πραγματοποιούνται συχνοί αιματολογικοί έλεγχοι και να λαμβάνονται extra φάρμακα για τον έλεγχο των παρενεργειών.